A jednak... kolejny raz okazało się, że „niemożliwe to tylko jedna z możliwości”... Jakiś czas temu pisałam o roku bez Urodzin Teatru Witkacego, że nie będzie mnie tam (z powodu remontu zamiast dużej trzydniowej fety tylko jeden wieczór, bardzo ograniczona ilość miejsc) i że to trochę tak, jakby ktoś odwołał Boże Narodzenie. I cud się zdarzył – w ostatniej chwili okazało się, że jednak znalazły się wejściówki (nasz Dobry Zakopiański Duchu, dziękujemy!). Dobrze było znaleźć się w tym miejscu, z tymi ludźmi. Zanurzyć się w niepowtarzalnej atmosferze i naładować baterie na kolejny rok. A za rok – 25 urodziny... już się nie mogę doczekać J

Walentynki...

Walentynki... czy to święto ma sens? I czy w ogóle jest to święto? A czemu nie? Każda okazja jest dobra, żeby celebrować bycie razem. My, z przyjaciółmi od kilku lat spotykamy się i czytamy wiersze... Oczywiście o miłości. Kolejny pretekst do spotkania. Nie do kupowania kiczowatych gadżetów. Dla mnie na tym chyba polegają wszystkie święta – na tym, żeby mieć okazję zatrzymać się, zastanowić nad czymś, pomyśleć o kimś (w przypadku urodzin lub imienin) i być razem. Choćby myślą, choćby tęsknotą. A więc: MIŁOŚĆ – TAK! KOMERCJA NIE!

słucham sobie piosenki zespołu "Pod Budą" i myślę – plan minimum? może...
ale jakże przyjemny...


Kiedy poranną sączę kawę
I topię w niej poranny sen,
Przeglądam pierwsze strony gazet
To jedno wiem, naprawdę wiem –
Gdy dookoła puste słowa
I nowa bitwa wciąż u drzwi,
To trzeba umieć uszanować –
Tę jedna chwilę, która lśni

Więc ci dziękuję losie, choćby tylko za to,
Że nie musiałam się urodzić pod wulkanem.
Że średni u nas klimat i przeciętne lato,
Ale dzieciaki są przeważnie roześmiane
I chociaż czasem przyfrwają szare dni,
A przez mój ogród nie chce płynąć żyła złota,
To przecież zawsze mogłam robić rzeczy trzy:
Jeść, pić kochać...

Życie nas mija
i patrzy ze śmiechem,
jak nad zagadką
stoimy bezradnie.
Jak złotą piłką
bawimy się grzechem,
czas przeklinając,
co sny nasze kradnie
/witkacy/

rek bez urodzin Teatru... to trochę tak jakby ktoś odwołał Gwiazdkę...

26 stycznia

słowa, przysłówki, przysiółki. zamorskie,
zmarszczone jak podszewka płaszcza,
który miał okrywać przed zimnem. dłonie
zgrabiałe rozgarniają liście igliwie. i nic

pod nim. i we mnie. zamarzło,
zamarzło. tyle jeszcze zimy. ktoś podobno
już widział – wróciły żurawie. i mucha
na szybie. zmartwychwstała. może i nam się

uda. zgrabić w stos. podpalić. i wysłać
do nieba

/d.ryst/