w sadzie przekwitają szklanki. białe
opłatki. otwarte usta. na języku
przeczucie smaku
kompotu. w spiżarni domu
niemożliwego. aż do granic możliwości
/d.ryst/
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ja?
Przy całej złudności, i znoju, i rozwianych marzeniach jest to piękny świat... (Dezyderata)
ja?
1 komentarz:
Zapachowo-smakowy wiersz. Teraz muszę iść szukać szklanek na drzewach:)
gratuluję
RC
Prześlij komentarz