OB(Ł)OK
przez
bukowy
gotyk
przez
niebieskie łąki
powietrza
idę
moje oczy
błękitnieją
w moich włosach
zasypiają anioły
przechodzę
obok
nie zostawiam
śladów
/przy twoim domu
nie zadrży
nawet
powietrze/
moja
biała sukienka
już pachnie
deszczem
/d.ryst/
niedziela, 27 kwietnia 2008
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz